کوبانی، نامی که امروز قلب هر انسان آزادیخواه با آن
میتپد و با نفسهای حبس شده در سینه اخبارش را دنبال
میکنند، کوبانی شرافت زمانه است، کوبانی نوک پیکان جنبش
رهایی زن در برابر بربریت اسلام سیاسی و آفرینندگانش است.
کوبانی شاهبیت غزل آزادیخواهی است. کوبانی و زنانش
نشاندهندگان راه و پرچمداران جنبش ضد اسلامی و برابری
طلبی است.
در عصری که اسلام سیاسی تادندانمسلح و متحجر از شمال
آفریقا تا خاورمیانه فاجعه میآفریند این زنان کوبانی
هستند که با مبارزات و مقاومتشان در برابر تحجر اسلام
سیاسی پرچم آزادیخواهی را در سرتاسر دنیا برافراشتند.
زنان و جوانان کوبانی با آن چهرههای مصمم و پر امید با
مقاومت و مبارزات تودهای خود چهره کثیف و ددمنشانه هر دو
قطب ارتجاعی اسلام سیاسی و ملیتاریسم غرب را برای همه
آشکار کردند. اسلام سیاسی تادندانمسلح بهحکم قران و حدیث
سر میبرد، آدم میکشد، زنان را به اسارت و بردگی جنسی
وامیدارد و غرب نیز به نظاره این سناریو کثیف نشسته تا در
انتهای فیلم میزان سود حاصلشده را محاسبه کند؛ و در بوق و
کرنا کند که مقاومت تودهای راه رهایی نیست.
کوبانی به وحشت و کابوس این دو قطبهای ارتجاعی و نقطه
امید و نشاندهنده راه به قطب سوم مردم آزادیخواه
تبدیلشده است، سقوط یا پیروزی کوبانی نمیتواند کوچکترین
تأثیری در آنچه زنان کوبانی آفریدند بگذارد. فردا کوبانی
در جایجای این دنیای وارونه متبلور میشود.
زنان و جنبش آزادیخواهی کوبانی را نمیشود از تاریخ
آزادیخواهی پاک کرد. نام کوبانی و پرچم آزادیخواهی
برافراشته شده توسط زنان مبارز کوبانی را نمیشود دیگر
پایین آورد و فراموش کرد. کوبانی شرافت زمانه و نقطه قدرت
و قوت جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی است.*
(درج شده در نشریه زن آزاد شماره
٥٥ – ٢٢ مهر ١٣٩٣)
|